Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerTänder ett ljus för människorna”Därför sitter jag i telefonkö, går till privat läkare och vad som helst.”
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerIngen såg den arga tanten – eller demonstrationståget"Det störde mig något vansinnigt att hon hade en egen demonstration. Mot tåget.”
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerSamhällskontraktet virvlar i luftenGP:s krönikör tröstar sig med att måla – och längtar efter högljudda protester
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerTänk om jag pratar med en AI-robot?GP:s krönikör samtalar helst med sin mamma, öga mot öga
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerAtt vara tillbaka på Liseberg kändes helt naturligt”Sju år var som borttrollade. Som om ingenting har hänt.”
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerAtt hitta lugnet på CapriGP:s krönikör gillar varken öar eller båtar. "Hur ska det här gå? Jag som är så hemmakär.”
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerLisebergs osynliga dörr öppnadesFörsta föreställningen på nöjesfältet som elvaåring – nu sluts cirkeln
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerHunden är människans bästa vänCarl-Einar Häckner kan inte ta in mer lidande – och flyr in i en lejongul, fluffig päls.
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerBroddar som ger fäste i livetCarl-Einar Häckner halkar runt i Göteborg och ser livets cirkel sluta sig i mataffären.
Två Dagar-krönikaav Carl-Einar HäcknerAtt bli gammal i Sverige är ett dilemmaGP:s krönikör spår en dystopisk framtid om människosynen blir än mer rationell.